Eğer gazetede bir köşem olsaydı (Radikal mesela) eminim kimse yazdıklarımdan bir şey anlamaz ve ikinci gün önce ben ardımdan çantam kapının önündeki kaldırımda yerimizi alırdık. Yazarların hergün nasıl olup da yazacak şeyler bulduklarına şaşırıyorum (gerçi genelde ya birbirleriyle ya da başbakanla kavga ediyorlar) Her neyse konumuz bu değil zaten, beni gazete köşemde kimsenin anlamayacağını bildiğimden, müthiş fikirlerimi anlatmak için onu zapt ediyorum bazen. O bir yandan kahvesini yudumlar, bir yandan sigarasını içerken ben dahiyane fikirlerimi onunla paylaşıyorum o da dinliyor. Evet bence de garip... Cidden dinliyor. Bıkmadan usanmadan dinliyor. Deterministik evrenden, paralel evrenlerden, Schwarzchild Yarıçapı, solucan deliği ve voyager gibi şeylerden bahsetsem bile (ilgililer anlamıştır, zira hepsi zamanla ilgili terimler, zamansız zaman hipotezimi teze dönüştürmek için araştırdığım..) Onun dinlemesi beni mutlu ediyor. Bunu sizlerle de paylaşmak istedim, değerli okuyucular (bazen cidden saçmalıyorum..)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder